صبورم

بر خلاف شادیم..

تلخیا رو مرور میکنی

با نگاهت به دل زخم میزنی..

عشقمان را قربانی غرور میکنی

چه بی تفاوت و سرد...

از احساساته من عبور میکنی

باز از تو خیر میرسد...!

در مقابل بدی ها مرا صبور میکنی

داغ

دیده به دیده دوختی

آتش به هستیم زدی

دل مرا ربودی و 

تیر خلاص به  من زدی

بغض مرا شکستی

اشک مرا چکاندی

داغ دو چشم مستت

بر دل من نشاندی

از نگاه من

 از نگاه من اگر میدیدی...

تو ز من ساده نمیرنجیدی...

این همه تلخی و طعنه زدنت...!

خنده ی گرمت به کی بخشیدی...!!؟؟؟