با من قهر است...

چیزهایی میگویی  که درکش برای هر کسی آسان نیست

نگاهی به سویم سرازیر میکنی که مهربان نیست 

به طعنه هایت بی تفاوت گوش میدهم اما....!

در تو خبری از گذشت و وجدان نیست

زخم هایی که درونم است حاصل یک عمر جنگیدن است

هر عشقی خودت میدانی شروعش بی طوفان نیست

افسوس که هرگز ندانستی علت خودآزاری هایم را

حق من زمین خوردن و رسیدن به پایان نیست

آه از همان ثانیه که شکل میگرفتم...!

خدا نمیخواهد هیچوقت در دلم میهمان نیست!

میگویم اما باز حاصلش زخم های درونم است

برای با من بودن او هیچگاه میزبان نیست

تلاشی نمیکند دست درمانده ام رابگیرد...

حتی نگاه او هم دیگر به سویم مهربان نیست